Γενικά Άρθρα
Γοτθικές Ιστορίες από Μοντέρνες Συγγραφείς
Το τέλος της βικτοριανής εποχής έφερε μια άνευ προηγουμένου άνθιση των ιστοριών με φαντάσματα, αλλά και γενικά των διηγημάτων τρόμου και υπερφυσικού. Υπήρχε μια εμμονή των Εδουαρδιανών με παραφυσικά θέματα που δεν ερχόταν απαραίτητα σε σύγκρουση με τη «σοβαρή» λογοτεχνία εκείνης της περιόδου. Αυτή η τάση συνεχίστηκε τις πρώτες δεκαετίες του 20ού αιώνα. Η πληθώρα των αλλόκοων ιστοριών (weird tales) των αρχών του 20ού αιώνα, συχνά αποδίδεται σε μια βαθιά πολιτιστική κρίση παρόμοια αλλά ίσως ακόμη πιο ε
ντονη από την αντίστοιχη της βικτοριανής περιόδου. Η επιστήμη, η εκβιομηχάνιση και ο υλισμός είχαν φτάσει στο αποκορύφωμά τους στο κατώφλι της μοντέρνας εποχής, άρα είχε καταστεί ακόμα μεγαύτερη η ανάγκη να εξισορροπιστούν μέσω του «άλογου» και του φανταστικού στοιχείου. Εξάλλου, με το Ερμητικό Τάγμα της Χρυσής Αυγής (Hermetic Order of the Golden Dawn), γνωστή οργάνωση του fin de siècle αφιερωμένη στη μελέτη του αποκρυφισμού και γενικά μεταφυσικών και παραφυσικών θεμάτων, συνδέονται πολλοί συγγραφείς της εποχής −πλάι στον Άρθουρ Μάκεν και τον Μπραμ Στόουκερ, κατεξοχήν θιασώτες του φανταστικού, βρίσκουμε ρεαλιστές μυθιστοριογράφους όπως ο Άρνολντ Μπένετ και κορυφαίους ποιητές όπως ο Γέητς− όπως επίσης συγγραφείς όλων των τάσεων ενδιαφέρονται για το παραφυσικό μέσω του Society of Psychical Research που είχε δρυθεί το 1882. Συνεπώς, τα κυρίαρχα ρεύματα της λογοτεχνίας και η υπερφυσική/γοτθική λογοτεχνία ήρθαν πιο κοντά από ποτέ − τα σκοτεινά, ονειρικά μοτίβα των μοντερνιστών και οι αχαρτογράφητες περιοχές των σουρεαλιστών, που παρέκαμπταν τη γραμμικότητα της και τη λογική συνέχεια, ήταν οι πιο εκλεπτυσμένες εκδοχές των αλλόκοτων ιστοριών της ίδιας εποχής, ενώ χαρακτηριστικό είναι πως κορυφαίοι συγγραφείς των πρώτων δεκαετιών του 20ού αιώνα, όπως ο Ντ.Χ. Λώρενς, ο Ε.Μ. Φόρστερ και ο Ουίλλιαμ Φώκνερ συνέγραψαν καί ιστορίες γοτθικού/υπερφυσικού τρόμου.
Από τον πρόλογο της Μαρίας Γιακανίκη