Δύο Συγγραφείς μας για τον H.P. Lovecraft

Το 1890 γεννιέται στο Πρόβιντενς ο χαρισματικός Χάουαρντ Φίλιπς Λάβκραφτ. Πεθαίνει μόλις 46 χρόνια αργότερα, μοναχικός, ευγενικός, άθεος. Η απόλυτη έλλειψη θρησκευτικού αισθήματος και η σχεδόν παθογενής προσήλωσή του στην ύλη και τη λογική, σε συνδυασμό με μια αισθητική που κλίνει στο αλλόκοτο, δίνει στον Λάβκραφτ τη δυνατότητα να συλλάβει, όπως κανείς δεν δυνήθηκε ως τότε (ενδεχομένως, και έκτοτε), τον κοσμικό τρόμο: τον ενδογενή και φυσικό πανικό της ανθρώπινης φύσης μπροστά στην άβυσσο που αποτελεί την μοναδική βέβαιη πραγματικότητα. Ο υπήρξε προφήτης της εποχής που ερχόταν. Ό,τι οραματίστηκε ο Κάφκα πίσω από ένα γραφείο και δέσμιος μιας συνθήκης μηχανιστικής, ο Λάβκραφτ το μετατόπισε και το «είδε» πίσω από το παραβάν της πραγματικότητας, στις χαοτικές σκιές που πάντοτε μας περιβάλλουν. Οι ιστορίες του αποτελούν μία ρωγμή σε αυτό που ήταν και θα είναι πολύ πέρα και πάνω από εμάς: σε πλάσματα με ηθική σχεδόν νιτσεϊκή, που δεν αγαπούν και δεν μισούν τον Άνθρωπο ακριβώς επειδή είναι υπερβολικά μηδαμινός είτε για να τον αγαπήσουν, είτε για να τον μισήσουν…

Ειρήνη Μαντά

 

 

Τη 15η Μαρτίου του 1937, ο ερημίτης του Πρόβιντενς διέσχισε τις πύλες που οδηγούσαν σε άλλες διαστάσεις και χάθηκε ανάμεσα στα αστέρια. Η ζωή του ήταν σύντομη, μοναχική αλλά την έζησε με τους όρους που επιθυμούσε. Κανείς δεν περιέγραψε έκτοτε με τόση λεπτομέρεια τη φρίκη του αγνώστου που μας περιβάλλει. Μόνον αυτός ο φαινομενικά εύθραυστος άνθρωπος, είχε την τόλμη να καταδυθεί στις αβύσσους του μυαλού και να τεμαχίσει με χειρουργική ακρίβεια τους εφιάλτες που υπήρχαν στην ταραγμένη του ψυχή.

Ένα παγόβουνο κοσμικής φρίκης, που το μεγαλύτερο μέρος του παρέμενε πάντοτε αριστοτεχνικά αθέατο, βυθισμένο σε σκοτεινά νερά. Καμία προσποιητή, αινιγματική ασάφεια δεν ήταν ποτέ τόσο εύγλωττη όσο η δική του. Όταν καταλαβαίνεις από ένα σημείο και μετά τις προθέσεις του, είσαι αιχμάλωτος της μεστής γραφής του, δέσμιος μιας ονειρικής ατμόσφαιρας και της κλιμακούμενης αγωνίας που οδηγεί σε μια ηθελημένα μινιμαλιστική κατάληξη. Στην πραγματικότητα το τέλος δεν είναι παρά η αρχή.

«…ακόμη κι ο θάνατος μπορεί να πεθάνει»

Ίσως με κάποιον τρόπο να γνώριζε ότι θα κατάφερνε να νικήσει τον χρόνο. Η μικρή σεμνή του ταφόπλακα στο νεκροταφείο Swan Point Cemetery αναγράφει:

Howard Phillips Lovecraft, August 20, 1890 – March 15, 1937, I am Providence.

Γιώργος Κλάγκος