E. A. Poe – Η Πρόωρη Ταφή

Να ταφείς ζωντανός είναι – πέραν αμφιβολίας – η πιο τρομερή από εκείνες τις ακραίες καταστάσεις που έπληξαν ποτέ την μοίρα των θνητών. Ότι αυτό έχει συμβεί συχνά, πολύ συχνά, δύσκολα θα το αρνηθούν οι σκεπτόμενοι άνθρωποι. Τα όρια που χωρίζουν τη Ζωή από το Θάνατο είναι, στην καλύτερη των περιπτώσεων, σκιώδη και ασαφή. Ποιος μπορεί να πει που τελειώνει το ένα και που αρχίζει το άλλο; Γνωρίζουμε πως υπάρχουν ασθένειες κατά τις οποίες προκύπτει ολική παύση στο σύνολο των εμφανών ζωτικών λειτουργιών, κι όμως αυτή η παύση είναι απλώς αναστολή αυτών των λειτουργιών, κατά το ορθώς λέγειν. Αποτελεί προσωρινή – και μόνο – διακοπή του ακατανόητου μηχανισμού. Αφού κυλήσει ένα χρονικό διάστημα, κάποια αθέατη μυστηριώδης αρχή θέτει εκ νέου σε λειτουργία τα μαγικά γρανάζια και τους θαυμαστούς τροχούς. Το ασημένιο νήμα δεν κόπηκε για πάντα, το χρυσό ανθοδοχείο δεν έσπασε ανεπανόρθωτα. Μα εν τω μεταξύ, που βρισκόταν η ψυχή;

Μτφ. Μιχάλης Παπαντωνόπουλος

Βρείτε το εδώ